Dataset Viewer
filename
stringlengths 13
13
| text
stringlengths 4
186
| audio
audioduration (s) 0.38
14.3
|
|---|---|---|
chunk_001.mp3
|
Вольга Гапеева. Camel Travel.
| |
chunk_002.mp3
|
Раман. Чытае Уладзімір Лісоўскі.Глава першая.
| |
chunk_003.mp3
|
Ісык-Куль.Паважаныя пасажыры!
| |
chunk_004.mp3
|
Наш самалёт прызямліўся ў горадзе-героі Фрунзэ.
| |
chunk_005.mp3
|
Тэмпература за вокнамі дваццаць тры градусы вышэй за нуль.
| |
chunk_006.mp3
|
Просьба заставацца на сваіх месцах да поўнага спынення самалёта.
| |
chunk_007.mp3
|
"Ого,
| |
chunk_008.mp3
|
горад-герой", — падумала я.
| |
chunk_009.mp3
|
— “Вось табе і на!”
| |
chunk_010.mp3
|
Лятаць на самалётах я ніколі не баялася,
| |
chunk_011.mp3
|
бо мама прывучала мяне да іх, калі я яшчэ здымала пакой у яе ўнутры.
| |
chunk_012.mp3
|
Таму чарговае падарожжа па небе не выклікала ў мяне ніякіх эмоцый.
| |
chunk_013.mp3
|
А вось горад-герой у спалучэнні з магічным словам
| |
chunk_014.mp3
|
“Фрунзэ” гучала загадкава і ганарліва. Увогуле маё дзяцінства было ўздоўж і ўпоперак
| |
chunk_015.mp3
|
прасякнута ваенна-патрыятычнай тэматыкай.
| |
chunk_016.mp3
|
Хоць быў ужо канец васьмідзясятых, і Савецкі Саюз плаўна каціўся ў пекла.
| |
chunk_017.mp3
|
Але сёе-тое я паспела адхапіць ад старога рэжыму.
| |
chunk_018.mp3
|
У школе настаўніца першая мая
| |
chunk_019.mp3
|
(інверсія, якой звычайна карысталіся, падпісваючы паштоўкі ці агульныя фотаздымкі, відавочна, была выклікана жаданнем паэтызацыі шэрай і непрэстыжнай прафесіі настаўніцы малодшых класаў)
| |
chunk_020.mp3
|
казала, што, калі гучыць гімн краіны,
| |
chunk_021.mp3
|
трэба падымацца і слухаць яго стоячы і моўчкі. Сіла словаў гэтай жанчыны,
| |
chunk_022.mp3
|
якая на той час з'яўлялася увасабленнем нейкага
| |
chunk_023.mp3
|
боства, была абсалютнай. Дома, пачуўшы па тэлевізіі гімн,
| |
chunk_024.mp3
|
я падскоквала і да апошніх нотаў стаяла пасярод пакоя, як укопаная.
| |
chunk_025.mp3
|
Каб мы не забываліся, што партыя і камунізм зрабілі для нас
| |
chunk_026.mp3
|
(меркавалася, што яны зрабілі наша жыццё шчаслівейшым і вялі нас да светлай будучыні) ,
| |
chunk_027.mp3
|
вакол заўсёды была адпаведная атрыбутыка.
| |
chunk_028.mp3
|
Так, акцябратамі насілі адмысловыя значкі-зорачкі.
| |
chunk_029.mp3
|
Іх было некалькі відаў, і можна было выбіраць, які прычапіць да лямкі школьнага фартуха.
| |
chunk_030.mp3
|
Я неяк выпадкова даведалася, што на значку выява Леніна.
| |
chunk_031.mp3
|
Володзі Ульянава ў дзяцінстве.
| |
chunk_032.mp3
|
Мне і ў галаву не магло такое прыйсці.
| |
chunk_033.mp3
|
Я проста насіла нейкую зорачку
| |
chunk_034.mp3
|
з чымсьці ўнутры.
| |
chunk_035.mp3
|
Дэталі, аказваецца, мелі сэнс.
| |
chunk_036.mp3
|
Здаецца, я нават не разумела, што Ленін - гэта чалавек.
| |
chunk_037.mp3
|
Асабліва ўлічваючы лозунг у нашым лемантары, дзе буйнымі літарамі было напісана:
| |
chunk_038.mp3
|
“Ленін жыў!
| |
chunk_039.mp3
|
Ленін жывы!
| |
chunk_040.mp3
|
Ленін будзе жыць!” У прадмове да таго ж самага лемантара адразу былі расстаўленыя ўсе прыярытэты,
| |
chunk_041.mp3
|
каго і ў якім аб'ёме павінны былі любіць дзеці.
| |
chunk_042.mp3
|
Ты навучышся чытаць і пісаць. Упершыню напішаш самыя дарагія і блізкія для ўсіх нас словы:
| |
chunk_043.mp3
|
мама,
| |
chunk_044.mp3
|
Радзіма,
| |
chunk_045.mp3
|
Ленін.
| |
chunk_046.mp3
|
Гэтая самая Радзіма была занадта вялікай і абстрактнай.
| |
chunk_047.mp3
|
Да таго ж сумбуру ў дзіцячыя галовы дадавала наяўнасць дзвюх краінаў
| |
chunk_048.mp3
|
- БССР і СССР, дзвюх сталiцаў - Мінск і Масква
| |
chunk_049.mp3
|
i двух гiмнаў - гiмн БССР i гiмн СССР.
| |
chunk_050.mp3
|
А з шостай раніцы першым па мясцовым радыё гучаў гiмн БССР.
| |
chunk_051.mp3
|
Але пераключыўшы на агульнасавецкую станцыю, можна было пачуць гiмн СССР.
| |
chunk_052.mp3
|
Быццам мы жылі паралельна ў двух вымярэннях ці недзе ў жываце драўлянай рускай матрошкі.
| |
chunk_053.mp3
|
Іх я ніколі не любіла, бо яны цяжка адкрываліся
| |
chunk_054.mp3
|
і рабілі непрыемны гук, калі неапрацаваны драўляны кант верхняй паловы цёрся аб кант ніжняй паловы.
| |
chunk_055.mp3
|
Найлепшай матрошкай для мяне была апошняя,
| |
chunk_056.mp3
|
бо яна не расчынялася і не рыпела, была гладкай і мініяцюрнай, як і БССР
| |
chunk_057.mp3
|
у параўнанні з СССР. Бяскрайнія прасторы вялікай Радзiмы мяне пужалi,
| |
chunk_058.mp3
|
і я ніяк не магла пагадзіцца на гэты матрошкавы прынцып і нейкую другаснасць.
| |
chunk_059.mp3
|
Пытанне самаідэнтыфікацыі было добра прапрацавана тагачаснымі ідэолагамі,
| |
chunk_060.mp3
|
савецкіх фільмах пра дзяцей часта школьнікі паўсюль хадзілі ў школьнай форме
| |
chunk_061.mp3
|
ці з піянерскімі гальштукамі, што мяне вельмі здзіўляла.
| |
chunk_062.mp3
|
Здаралася, наш клас таксама выбіраўся куды на экскурсію ці ў тэатр,
| |
chunk_063.mp3
|
ці то басейн, але ўсе былі ў звычайным адзенні,
| |
chunk_064.mp3
|
і нікому не прыйшла б думка завязваць чырвоную піянерскую хустку або ехаць у школьнай форме.
| |
chunk_065.mp3
|
Я шчыра не разумела, чаму кіношнікі такое паказваюць. Гэта ж няпраўда.
| |
chunk_066.mp3
|
А пасля заканчэння фільма пісалі год ягонага выхаду,
| |
chunk_067.mp3
|
і я супакойвала сябе тым, што гэта раней так было, а цяпер троху іначай.
| |
chunk_068.mp3
|
Улюбёным пытаннем, калі мы з мамай кудысьці ішлі або калі я абціралася на
| |
chunk_069.mp3
|
кухні, пакуль яна гатавала вячэру, было:
| |
chunk_070.mp3
|
"Мама,
| |
chunk_071.mp3
|
а ты ведаеш Леніна?"
| |
chunk_072.mp3
|
Мне так картела распавесці маме пра тое, што я даведалася ў школе.
| |
chunk_073.mp3
|
"Не,
| |
chunk_074.mp3
|
не ведаю", адказвала яна, чым вельмі злавала мяне.
| |
chunk_075.mp3
|
"Ну як жа? Усе ведаюць Леніна, мама, ты
| |
chunk_076.mp3
|
што?", не здавалася я. "Я з ім асабіста незнаёмая", была непрыступнай мама.
| |
chunk_077.mp3
|
Так што размовы на палітычную тэматыку дома не набывалі развіцця.
| |
chunk_078.mp3
|
Мама чытала іншую літаратуру
| |
chunk_079.mp3
|
і была далёкая ад Леніна і партыі.
| |
chunk_080.mp3
|
А вось з мяне мог бы вырасці сапраўдны, шчыры і адданы камуніст.
| |
chunk_081.mp3
|
Мая наіўнасць і павага да аўтарытэту школы і настаўнікаў рабілі сваю справу.
| |
chunk_082.mp3
|
Але Савецкі Саюз разваліўся, а я так і засталася піянеркай.
| |
chunk_083.mp3
|
Аднак гэта ўсё потым.
| |
chunk_084.mp3
|
А пакуль Ісык-Куль,
| |
chunk_085.mp3
|
стрыечныя бабулі і дзядулі, цёткі і дзядзькі, іхнія дзеці, іншая краіна і маё апошняе лета перад школай.
| |
chunk_086.mp3
|
У Фрунзэ мы спыніліся на кватэры майго стрыечнага дзядзькі.
| |
chunk_087.mp3
|
Ягоная сям'я на той момант кудысьці з'ехала, і ўся прастора належала толькі нам і аднаму сябру сям'і,
| |
chunk_088.mp3
|
якога не атрымалася нікуды збагрыць, маленькаму сабачку.
| |
chunk_089.mp3
|
Гэта быў пікінэс, які пачынаў злосна брахтаць, калі я дзьмула яму ў пысу.
| |
chunk_090.mp3
|
Другой цікавосткай быў магнітафон. Па ім часта спяваў нейкій сіпата дзяркаты мужчынскі голас.
| |
chunk_091.mp3
|
З усяго рэпертуару маёй улюбёнай стала песня пра путану - начную бабачку.
| |
chunk_092.mp3
|
І на тое было некалькі прычын. Па першае, я думала, што гэта такі вобраз,
| |
chunk_093.mp3
|
і песня пра няшчасную дзяўчыну матылька. Прычым я не ведала, хто яна больш - дзяўчына ці матылёк.
| |
chunk_094.mp3
|
Радок
| |
chunk_095.mp3
|
"Ну кто же виноват?" гучаў асабліва безнадзейна і здзекліва, намякаючы на тое, што
| |
chunk_096.mp3
|
ніхто і нічто ўжо не зможа дапамагчы бядачцы.
| |
chunk_097.mp3
|
Доля няшчаснай путаны, тады путана ў маім уяўленні была падтыпам ці відам матыля
| |
chunk_098.mp3
|
кшталту адмірала ці паўлінава вока, глыбока кранула маё сэрца, і я шчыра перажывала за яе.
| |
chunk_099.mp3
|
Расхаджваючы па кватэры, я без аніякага сораму гарлапаніла гэтую песню.
| |
chunk_100.mp3
|
Скосыя позіркі дарослых пра нешта сведчылі, але мне было ўсё адно.
|
End of preview. Expand
in Data Studio
README.md exists but content is empty.
- Downloads last month
- 3